Je kunt niet niet beïnvloeden
Eens was ik op een beurs voor OR-en, ook wel gebruikt als snuffelleerschool voor medezeggenschap. Ik heb ervan genoten. Leuke, inhoudelijke, ontspannen én ingewikkelde gesprekken met medezeggenschappers, zowel gekozen al professioneel. Goed te zien en te ervaren waar mensen warm voor lopen. Heerlijk te zien hoe enthousiast veel ‘jonge’ OR-leden zijn, werd ik zelf ook weer enthousiast van..
Workshops zijn natuurlijk het hart van zo’n bijeenkomst. Als die kloppen, dan is de bijeenkomst geslaagd. Ik mocht er twee geven, samen met mijn collega Stef. Als onderwerp hadden we ‘beïnvloeden’ genomen. Vanuit de gedachte dat het niet mogelijk is niet te beïnvloeden én ook niet mogelijk is niet beïnvloed te worden zijn we aan de slag gegaan. Veel doen, veel ervaren, heelactief was het idee. Overdonderen, indruk maken, zorgen dat demensen worden als ze de deelnemers uit de workshopruimte zien komen. En het werkte.
Niet hemelbestormend
Het was allemaal niet hemelbestormend wat we hadden bedacht. Begin met even een groepje uit de zaal te halen en er een gesprekje mee te voeren buiten de deur. Instrueer de overgebleven groep om totaal geen aandacht te geven als ze weer binnenkomen. Neem een tweede groepje mee naar buiten en laat die als een soort Sinterklazen weer binnenkomen: je weet dat ze misschien wel kadootjes meenemen en je wilt uiteraard dat ze die ook aan jou geven. Doe dit nog een derde keer. Vraag de overgebleven groep welk gedrag zij willen tonen. Blijkt dat tot twee keer toe agressief te zijn. Even korte discussie of daar genoeg ‘veiligheid’ voor is in een situatie waar mensen elkaar niet of nauwelijks kennen. Al te uitbundig agressief zijn is misschien niet zo handig, passief agressief kan wel. Mooi.
En het werkte. Een laboratoriumsituatie, gespeeld, overacted, maar het werkte. De binnenkomers voelden feilloos aan met welke emotie de binnenzitters hen verwelkomden. Dit had ook weer direct invloed op hun neiging tot gedrag. “Ik ga wel weer weg hoor”, “Met zo’n hartelijk applaus krijg ik ook de behoefte om iets terug te doen”, “Het viel me erg mee, ik had verwacht dat we uitgejouwd zouden worden, was wel opgelucht”. Ook het collectief bewust een ‘ander’ gedrag neerzetten had invloed. Na het uitbundig en hartelijk begroeten bleef de sfeer in de zaal een stuk langer ontspannen.
Een vriendelijk gezicht opzetten
Ja, maar het is maar spel, zo werkt het toch niet in het echt? Misschien niet zo sterk, maar het is wel iets om mee te spelen. Even toch een vriendelijk gezicht opzetten, de lachspieren even trainen voordat de vergadering begint. Als iedereen dat doet, dan is de start al een stuk beter, en was het niet zo: een goed begin is het halve werk?