Onze wereld staat even stil

Over het onverwacht effect van een virus op ons werk en leven

Op het moment dat ik dit schrijf, vind ook ik elk gesprek, wat niet gaat over Corona, een beetje vreemd. We zijn totaal in de ban, geschrokken van het effect van dit virus, wereldwijd en voor onszelf, en hoe ingrijpend de maatregelen zijn die wij nu moeten nemen. Niet alleen het werk staat stil maar klaarblijkelijk ook onze gedachten.

Digitaal kunnen we beter communiceren als ooit maar ook daarin overheersen inschattingen over de ziekte en de gevolgen daarvan. Eind vorige week schreef iemand me dat onze wereld na de Corona-crisis nooit meer hetzelfde zou worden. Maar dat, durf ik nu al te beweren, is niet alleen maar slecht.

Creativiteit barst los

Kunnen we nu al over de ziekte heen kijken? Wat ik ook zie, is, dat er een hoop creativiteit losbarst.

• Nu de restaurant en cafés gesloten zijn proberen de toeleveranciers van regionale producten of ze deze anders kunnen aanbieden in een lokale economie.
• Docenten op de Hogescholen en de Universiteit verklaren dat ze in rap tempo deskundigen zijn geworden in digitaal lesgeven. En ik denk aan mijn buurvrouw, die normaal voor de klas staat op een basisschool en nu overschakelt op digitaal verzorgd thuisonderwijs.
• Heel direct voelbaar was voor mij, dat ik met de arts van mijn moeder en een andere deskundige zomaar een WhatsApp groepsgesprek kon hebben, over haar terugkeer naar huis. Poeh, hoe moeilijk kon het zijn en hoe lang moest je wachten voor een afspraken meerdere disciplines? En nu kon het gewoon, ieder vanaf thuis.

Welke ondersteuning wil de OR?

We hebben ons in de afgelopen week achter onze oren gekrabd, over hoe we de OR op dit moment het beste konden ondersteunen. We maakten in een Whitepaper de maatregelen en wijzigingen en instanties bekend en we startten digitale discussiegroepen. Snelle communicatie leek essentieel. Maar was er voor de OR wel zo veel te doen?

Spanning en niets doen

We kregen de indruk dat sommige OR-en te druk waren en andere OR-en niks te doen hadden. Omdat iedere medewerker direct betrokken was. Of omdat ook de OR van bedrijven waar ingrijpende besluiten zijn genomen  moest wachten tot de nieuwe regelingen voor ondersteuning duidelijk zijn.

Essentiële beroepen

Vorige week werden ze genoemd i.v.m. hun schoolgaande kinderen. Vandaag heeft doorwerken een andere lading gekregen. De verpleegkundige die ik gisteren sprak heeft de pest in, om het pak waarin ze moet lopen. Ook al zegt ze het niet, kan ik het horen in haar stem. Gezamenlijk applaudisseren kan ik niet, maar ik zeg haar wel dat ik erg blij ben met haar en haar collega’s.

Hoe verder?

Wij weten niet hoe het verder gaat. We zien de afschuwelijke gevolgen, de zieken zelf sporen ons aan, op video, om de gevolgen niet te onderschatten en goede voorzorgsmaatregelen te nemen. Misschien verliezen we dierbaren waar we nu mee kibbelen omdat we met elkaar in een te kleine ruimte zitten. Maar we hopen dat de warmte, die wij ontmoeten, ook bij onbekende buren op straat, en de wens om elkaar te helpen, zal overheersen.

Ik hoop het beste voor jullie!!!

 

Heb je vragen neem dan contact op ons

Bekijk ook eens ons trainingsaanbod

Voor meer informatie over de medezeggenschaps community : MZ-community voor leden.

Wij van MZOO helpen je graag, die eerste gesprekken zijn altijd gratis en vrijblijvend, dus schroom niet om te vragen.

MZOO heeft een speciale oproep pagina voor hulpvragen rondom de OR en de hulp die zij nodig heeft.