Er is een streep gezet door het leven zoals we dat hebben uitgestippeld, zo zegt de filosofe Joke Hermsen het, in een stukje van mijn zaterdagkrant. Niet iedereen is in staat om gelijk de knop om te zetten, maar de crisis geeft ook ruimte, om de dingen die vastgelopen leken, anders te gaan doen.

Qua materiële inrichting zie ik veel energie en snelle aanpassingen, van nieuwe looproutes tot een verfbeurt,  verschuivingen van de inrichting in bedrijven en instellingen om op 1,5 meter toch door te kunnen werken en dat zelfs ook in de sportschool, die nog niet open mag.

En hoe zit het met ons hoofd?

Scholing tijdens de crisisperiode vergroot je effectiviteit en je kansen in de toekomst

Vooraf aan de presentatie van de nieuwe steunmaatregelen van de regering, bepleiten Ilse Matser en Hans Biesheuvel vandaag in het AD, dat de bedrijven investeren in ontwikkeling en bijscholing. Zij richten zich hiermee op de kleinere en familiebedrijven. Kunnen we nog kijken naar de lange termijn, i.p.v. alleen blijven hangen in een crisisreflex? Natuurlijk heeft overleven prioriteit! Maar als we een beetje ruimte hebben: Door de ontwikkeling van kennis en praktische vaardigheden kunnen we onszelf slimmer uit deze crisis halen. Bovendien, durven ze ook te zeggen, als een bedrijf het toch niet redt, dan kunnen goed opgeleide werknemers makkelijker elders aan de slag!

Ik lees de informatie van de Kamer van Koophandel en luister naar de toespraken van Minister President Rutte. Wat gaat er in de economie gebeuren? Welke gevolgen heeft dat voor de werknemers? Bij ons thuis houden we ons hart vast. We verwachten grote reorganisaties en ontslagrondes in september. Wat is het weerwoord van werknemers? Het stemt ons ook niet vrolijk, als mensen vasthouden aan de betaling van het vakantiegeld in mei, puur omdat dat nu eenmaal een afgesproken recht is.

Gaat de OR wel op cursus?

Wat heeft de OR nodig om zijn rol te spelen? Niet alleen meegaand, maar redelijk in gesprek? Verstand van financiën wordt aan onze eettafel geroepen. Weten wat liquiditeit is! Hoe een reorganisatie loopt, weten wat een sociaal plan is,… Misschien zijn er nog mensen in de OR die zich vorige reorganisaties herinneren. Wat is een eerlijke afweging? Hoe maak je keuzes bij lastige dilemma’s? En wie hebben daar allemaal een invloed op? Roepen dat het virus de schuld is, is niet voldoende.

Bij TATA Steel wisten de Nederlandse directie, de werknemers in IJmuiden en COR elkaar goed te vinden.  Onderweg in de auto hoor ik op de radio, over stakende staalarbeiders, nu Theo Henrar opzij geschoven blijkt te zijn, om plaats te maken voor een meer concerngerichte bestuurder.

Bij MZOO denken we over zomerscholingsweken voor de OR. Waar zou een OR-lid zijn zomerdagen aan willen besteden? Niet alleen die zwaarte toch? Leerzame ervaringsverhalen misschien? Het moet een goeie mix zijn, van nodige kennis kunnen opdoen, ontspanning, oefenen in persoonlijke weerbaarheid. Laat het  ons horen, beste OR-leden, wat je nodig hebt!

Wissel je zorgen uit met elkaar maar ook je dromen…